,,Dziesięć poniżej zera" W. Barbetti (recenzja)

HEJ!

Kolejny dzień, więc postanawiam nadrabiać zaległe recenzje. Dzisiaj pod lupę biorę książkę ,,Dziesięć poniżej zera"

Opis: 
Nazywam się Parker. Moje ciało jest oszpecone bliznami, pamiątkami ataku, którego nie pamiętam. I nie chcę pamiętać. Wolę obserwować życie, niż go doświadczać.
Ludzie dookoła śmieją się, całują, rozmawiają – a ja jestem sama, w kącie, obserwując, jak żyją. Nie zależy mi na nikim i niczym. Czuję tylko jedną emocję. To irytacja. I czuję ją bardzo często.

Jeden SMS wysłany pod niewłaściwy numer okazał się moją zgubą.
Ma na imię Everett i jest wrednym, natrętnym, aroganckim facetem, który narusza moją osobistą przestrzeń. A co najgorsze: sprawia, że znów coś czuję.
Zawsze jest ubrany na czarno, jak gdyby wybierał się na pogrzeb. Pewnie dlatego, że tak jest. Everett umiera. Z tego powodu chce spędzić ostatnie chwile swojego życia żyjąc, naprawdę żyjąc. I zmusza mnie do tego samego. Abym zmierzyła się z demonami, które zdusiłam głęboko w sobie. Rani mnie, pomaga mi, uzupełnia mnie. Umiera.

Moja opinia: 

Już sam opis książki bardzo mnie zainteresował, nie mogłam się doczekać aby po nią sięgnąć. Zafascynowała mnie główna bohaterka książki i gdy już czytałam jej historię moja fascynacja jeszcze wzrosła.
Czytało się ją bardzo szybko i z wielkim przywiązaniem. Naprawdę ciężko było mi się oderwać, a gdy już to zrobiłam to praktycznie cały czas gdzieś w głowie krążyła mi ta książka i spekulacje co się w niej stanie w dalszej części. Gdy już ją przeczytałam dalej ,,nie dawała mi spokoju" czasami nawet po tak dużym czasie od jej przeczytania wracam do tego wątku.
Cudowna, romantyczna, zaskakująca, zabawna, wzruszająca... Mogłabym tak wymieniać i wymieniać przymiotniki, które mi się z nią kojarzą, jedna książka - tyle emocji.
Jeśli macie jakieś opory przed jej przeczytaniem, bądź po prostu nie słyszeliście o niej, to zdecydowanie polecam! Na pewno Cię nie zawiedzie.

Czytaliście tą książkę? Jak wrażenia? Dajcie znać!